بسم رب الحسین

ای کاش که سینه در غمت چاک کنیم

با اشک دو دیده دامنت پاک کنیم

حیران و پریشان به طواف حرمت

هفتاد و دو بار سجده بر خاک کنیم

 

محرم...

واژه ای آشنا اما غریب

هر وقت می ریم مجلس اندوه و ماتم زود خسته می شیم

اما نمی دونم این بیرق مشکی چی داره

که هر سال شور بیشتری تو دل آدم می اندازه

طوری که دلت تنگ می شه

و چشمات به راه محرم سال بعد منتظر می مونه

این بیرق مشکی تداعی کننده ی خون مظلومی است

که تاریخ خون خواهی به وسعت دل های پاک و

وجدان های بیدار رو براش ثبت کرده

مظلومی که تا ابد بشریت برایش خواهد گریست...

 

 

نوشته شده در سه شنبه 89/9/16ساعت 8:6 صبح توسط هستی نظرات ( ) |